DeutschEnglishČeština

Domy projektu Waltera Sobotki (nr 29-30)

architekt

urządzenie wnętrz

adres

Veitingergasse 95 i 97

powierzchnia zabudowy

46 m² (dom nr 29)
45 m² (dom nr 30)

zniszczony

Domy zostały zniszczone podczas wojny

Zaprojektowane przez Waltera Sobotkę dla wiedeńskiego Osiedla Werkbundu domy nr 29 i 30 zostały zbombardowane wiosną 1945 roku, a w 1951 roku gmina Wiedeń wybudowała w tym miejscu wielorodzinny dom mieszkalny. Dwukondygnacyjne podpiwniczone domy szeregowe przy ulicy Veitingergasse graniczyły z budowlami zaprojektowanych przez Oskara Wlacha (domy nr 31 i 32). Dom nr 29, będący ostatnim domem w szeregu, jest przykładem rozwiązania z bocznym wyjściem do ogrodu. Elewacje domów zorientowanych dokładnie w kierunku północ-południe robiły wrażenie dzięki licznym, przeważnie dużym otworom okiennym oraz szerokiej drewnianej pergoli osłaniającej tarasy. Zwężona wstęga pergoli przebiegała wzdłuż elewacji ogrodowej obu domów, łącząc je optycznie w całościową kompozycję.

Domy szeregowe nr 29 i 30 o powierzchni zabudowy wynoszącej 45 względnie 46 m², różniły się rozwiązaniem rzutów. Ich partery podzielono na dwie strefy przestrzenne – część gospodarczą od strony ulicy i część mieszkalną od strony ogrodu. Podczas gdy w domu nr 29 przewidziano w części centralnej poprzeczne schody, dostęp na poszczególne kondygnacje domu nr 30 zapewniały schody usytuowane wzdłuż zachodniej ściany ogniowej. Pokoje dzienne na parterze zajmowały całą szerokość domu, otwierając się długimi pasami okien oraz przeszklonymi dwuskrzydłowymi drzwiami tarasu na ogród. W obu domach drzwi tarasu lekko wysunięto przed lico elewacji. Na piętrach obu domów umieszczono część sypialną, pierwotnie podzieloną na kilka pomieszczeń i pokoi. Dom nr 29 sprzedano jednak w 1932 roku, jeszcze w czasie trwania wystawy, a jego piętro zaadaptowano zgodnie z życzeniami nabywcy, rezygnując z podziału na liczne pomieszczenia z przedpokojem i garderobą na rzecz dwóch większych pokoi.

Na podstawie historycznych zdjęć domu nr 29 można sobie wyobrazić urządzenie i umeblowanie pomieszczeń mieszkalnych i sypialnych. Jedna z fotografii pokazuje rozkład pomieszczeń na piętrze, zmieniony zgodnie z życzeniem nabywcy oraz możliwości podziału przestrzeni kotarami w dużych sypialniach. Na innej fotografii widzimy urządzenie pokoju dziennego lekkimi przenośnymi meblami, niezwykle przypominające koncepcje kształtowania wnętrz mieszkalnych Oskara Strnada i Josefa Franka. Blisko zaprzyjaźniony z Josefem Frankiem Walter Sobotka od roku 1923 pracował w Wiedniu jako samodzielny architekt, zajmując się przede wszystkim projektowaniem mebli i wyposażenia wnętrz. Obok licznych artykułów w prasie specjalistycznej napisał też rozprawę „Mit geringem Aufwand das Meiste leisten“ (Małym nakładem osiągnąć możliwie dużo) zamieszczoną w oficjalnej publikacji o wystawie Werkbundu.

Tekst: Anna Stuhlpfarrer

historic floor plans